Ontslag op staande voet: weg baan, weg uitkering
De vakkenvuller die een rol drop in zijn broekzak stopt, de heftruckchauffeur die met een borrel teveel op achter het stuur klimt, de barman die structureel een half uur te laat op het werk komt: allemaal zouden ze op staande voet ontslagen kunnen worden. Het is zonder meer de meest vervelende vorm van ontslag, de werknemer verliest behalve zijn baan ook in een klap alle uitkeringsrechten. Geen wonder dus dat een ontslag op staande voet bijna altijd wordt aangevochten.
Wanneer mag een baas zijn werknemer op staande voet – dus met directe ingang – ontslaan? De artikelen 7:677 tot en met 6:679 van het Burgerlijk Wetboek geven aanknopingspunten. Belangrijkste grondslag: er moet sprake zijn van een dringende reden. Een vrije algemene term, die in de loop der jaren in de rechtspraak verder is uitgekristalliseerd. Inmiddels gelden er zeven gangbare ‘dringende redenen’, te zien in onderstaande lijst. Let op, dit is geen uitputtende lijst!
- De werknemer is voortdurend dronken op het werk.
- De werknemer pleegt diefstal of een ander misdrijf jegens de werkgever.
- De werknemer is gewelddadig op het werk.
- De werknemer pleegt (een poging tot) ontucht op het werk.
- Er is sprake van een roekeloze gevaarzetting door de werknemer waarmee eigendommen of mensenlevens in gevaar worden gebracht.
- De werknemer weigert hardnekkig om redelijke opdrachten van de werkgever uit te voeren.
- De werknemer blijkt de benodigde diploma’s niet te hebben, of heeft fraude of valsheid in geschrifte gepleegd om in dienst te worden genomen.
Wanneer een werkgever meent dat er een dringende reden voor ontslag bestaat, moet hij deze onmiddellijk mededelen aan de werknemer. Dat is een harde eis: wanneer een baas ziet hoe iemand van het personeel een greep in de kas doet, kan hij deze niet pas een week later op staande voet ontslaan. Ongeacht dat de grondslag er evident wél is. Met dit vereiste hoopt de wetgever onnodige onzekerheid en onduidelijkheid bij personeel te voorkomen.
Een ontslag op staande voet is behoorlijk ingrijpend. Niet alleen verliest een werknemer van de een op de andere dag zijn baan, ook komen alle opgebouwde WW-rechten te vervallen. Wat resteert is een beroep op een bijstandsuitkering, die vaak ook nog eens gepaard gaat met een strafmaatregel. Het verdient dus de aanbeveling om direct na een ontslag op staande voet – en ieder geval binnen de wettelijke termijn van twee maanden – actie te ondernemen. Zelfs als een terugkeer naar de voormalige werkgever niet langer tot de mogelijkheden behoort, zijn juridische stappen vaak zinvol. Zo is het in veel gevallen mogelijk om met de voormalig werkgever tot een beëindigingsovereenkomst te komen, ter vervanging voor het ontslag op staande voet. Groot voordeel hiervan is dat het UWV niet langer uitgaat van verwijtbare werkloosheid, waarmee alsnog een recht op een WW-uitkering bestaat.
Bent u op staande voet ontslagen? Neem dan contact met ons op, wij helpen u graag verder.
