Mooie momenten in de rechtbank

Wie denkt dat het in de rechtbank altijd gaat om strijd of twee partijen die het niet met elkaar eens zijn, heeft het mis. Inderdaad gaan onze advocaten meestal naar de rechtbank, omdat er sprake is van een conflict of verschil van mening. Echter, onze advocaat mr. Marly van Rooij beleefde recent mooie momenten in de rechtbank. Het ging nu eens niet om een conflict. Hoe dat zit? Je leest het hier.

Afgelopen voorjaar maakte Marly op haar kantoor in Venlo kennis met een mooi gezin. Vader, moeder en zoon. De zoon zag zijn stiefvader als zijn echte vader. Zijn biologische vader leefde niet meer en was al sinds jonge leeftijd uit beeld. Hij wilde niets liever dan geadopteerd worden door zijn stiefvader, die voor hem gewoon ‘papa’ is. Echter, de wet laat dit niet zomaar toe. Op grond van de wet moet het kind minderjarig zijn bij de adoptie. Dat was deze zoon echter niet. Hij was al een aantal jaren meerderjarig. Onder zeer bijzondere omstandigheden kan echter de adoptie toch worden uitgesproken.

Marly schreef een verzoekschrift voor de rechtbank, waarin zij deze bijzondere omstandigheden uitwerkte. Toch waarschuwde zij de familie: er is ook een kans dat de rechtbank het afwijst, maar we gaan ervoor. Vorige week was dan eindelijk de zitting. De familie was gespannen en emotioneel. Zij hadden lang naar dit moment toegeleefd. Na een korte tijd in de wachtruimte, was het dan zover. De zitting begon.

De rechter gaf direct aan dat het verzoek begrijpelijk was, maar dat in de wet staat dat de zoon minderjarig moet zijn. Daarom werden de bijzondere omstandigheden ter zitting besproken. Eerst nam Marly het woord en lichtte een en ander toe naar aanleiding van het verleden van het gezin en recente uitspraken van andere rechters. Daarna stelde de rechter vragen aan alle gezinsleden. Dit was emotioneel voor het gezin. Zij lieten op een hele mooie manier hun oprechte liefde voor elkaar zien.

Uiteindelijk kreeg Marly nog een keer het laatste woord, waarin zij nogmaals vroeg om de adoptie uit te spreken. Toen kwam het verlossende woord van de rechter: de adoptie werd uitgesproken. Er waren voldoende zeer bijzondere omstandigheden. De rechter lichtte zijn oordeel uitgebreid toe. Het gezin ervaarde dit als een kleine ceremonie, waarin recht werd gedaan aan hun gevoel voor elkaar en hun wensen voor de toekomst. Toen was het klaar…

Een prachtige gebeurtenis volgde. Het gezin viel elkaar in de armen. Alle emotie kwam los. En Marly, samen met de bode keek zij op een afstand naar het tafereel dat zich afspeelde. Samen moesten zij erkennen dat het werk in de rechtbank heel mooi kan zijn.